فراموشت نخواهم کرد تو همان گلبرگ یاسی که که اولین بار راه بهشت را برایم نشان دادی ...

تو همان خورشیدی هستی که زندگی را برایم هر روز گرمتر و روشن تر میسازی...

تو همان سرو همیشه سبز من هستی...

 

تو همان کوچه آرزوهای من هستی که هر صبح از بوی شکوفه های سیبی که بر دیوارهایت هستند مست میشوم...

تو همان کسی هستی که اولین برگ دفترچه دلم را با تو آغاز کردم...

« تا آن زمان که یارای نوشتن دارم خواهم نوشت که تو را هرگز فراموش نخواهم کرد»

 

نوشته شده در جمعه 91/1/4ساعت 11:22 صبح توسط ابوالفضل کماری نظرات () |